Koniec lata

Koniec lata.
Może nie kalendarzowego, ale mentalnego. Ostatni dzień sierpnia z miłą trzydziestostopniową temperaturą. Zresztą cały sierpień był znamienicie gorący. Lipiec niewielu mu ustępował, choć tradycyjnie więcej deszczu serwował. Też może nie wspominam lipca tak ciepło, bo drugą jego połowę spędziliśmy nad naszym pięknym Bałtykiem, skąd jeno czytaliśmy o kolejnych falach gorąca przetaczającego się nad Polską. Niemniej można powiedzieć, że lato było gorące.
Biję się w piersi, że tak mało - żeby nie powiedzieć wprost: wcale - nie zaglądałem na te strony. Jakoś mi się ... nie składało. Żyję intensywnie nie mając czasu na wiele rzeczy, które chciałbym wpisać w codzienny terminaż. Także i ten blog spadł gdzieś w czeluście zainteresowania i zyskał niski priorytet wykonywalności. Szkoda tylko tego, że mnóstwo wspomnień i przeżyć wielkich i szacownych, umknęło w niebyt pamięci nie pozostawiają śladu na tych kartach. Strzępy tego co pozostało w głowie już nie wykreują żadnej opowieści godnej odbudowania najlepszych chwil tego lata. Może jeszcze spróbuję, ale ...