Zamknij oczka

Jestem zje***y, jak koń po wyścigach, po tym jednym chorobowo-opiekuńczym dniu urlopu "wypoczynkowego". Cudzysłów użyty w poprzednim zdaniu należy czytać z całą mocą sarkazmu, na jaki było stać autora. 
Się wybawiłem! Cały dzień z ONnPR, który choć na chwilę nie zamknie swych słodkich usteczek, nie wyciszy tonu słowotoku płynącego z jego aparatu mowy, który nawet na momencik nie odpuści w żądaniu atencji i nie wycofa żadnego zaproszenia do zabawy. Tatuś, jak to podkreślać uwielbia Najlepsza z Żon (z uśmiechem triumfu w kącikach ust), jest naaaaaajlepszy ... do zabawy. Pomooooocy! Ja chcę do roboty... 😀Czy ja już wspominałem, że jestem za stary na bycie ojcem takiego małego brzdąca?
Napięcie nerwowe osiąga swe apogeum wieczorem. Pokutuje znana wszem i wobec klątwa: "Obyś cudze dzieci uczył". Ależ nie! Gdzieś na przestrzeni dziejów musiało wkraść się przeinaczenie sensu tego zaklęcia. Zamiast "uczył", winno być "usypiał". I nie koniecznie cudze. Nie potrafię zrozumieć dlaczego na hasło "czas na spanie" dzieci - i małe, i duże - reagują, jak na polanie wrzątkiem. Co w tym złego? Dałbym pół królestwa (i córkę) za to, żeby mnie ktoś wygonił do łóżka, żebym beztrosko mógł położyć się spać. No w sumie nikt mi nie broni, tyle że jakoś brak okazji. Doba ma tak mało godzin w zestawie, że wygospodarowany czas na sen, staje się towarem luksusowym. A te małe grzdyle nie potrafią docenić codziennego daru, jaki dostają od starych. Co więcej - niczego w zamian nie muszą dać. Starzy są przeszczęśliwi z samego faktu zapędzenia przychówku do zagrody. 
A tu masz ci los! Codzienna awantura.Chciałbym wierzyć, że to beztroska, spontaniczna i niewinna złośliwość przystająca do wieku, a nie metodycznie kumulowany przez cały dzionek jad, który eksploduje w momencie zetknięcia aniołka z pościelą. Dzieci reagują na pościel, jak gremliny na wodę - przeobrażają się w potwory.
Czy ja już wspominałem, że jestem za stary na dzieci? 😜