Może trochę tak prowokacyjnie to zabrzmiało, ale jako "Polakowi z krwi i kości", mi wolno. No bo nie oszukujmy się. Dla przeciętnego Polaka Papież był tylko jeden. I każdy nowy biskup Rzymu, pozostanie jedynie owym biskupem, a jak już Papieżem ... to takim ... "nie do końca". Bo prawdziwy to był JP II. I żaden inny dorównać mu nie może, bo nie będzie kolejnym JP II.
Jak by to szowinistycznie nie zabrzmiało, to taka właśnie nasza polska natura. "Nasze" jest najlepsze, jedyne słuszne, jedynie prawdziwe. Jako naród wybrany mieliśmy swojego, z niebieskiego nadania Papieża. I czy to Niemiec, czy to nawet miły Argentyńczyk, każdy będzie tylko następcą "naszego". I każdy będzie porównywany z JP II.
W naszym zapyziałym, prowincjonalnym katolickim zaścianku nie ma miejsca dla chrześcijańskiej miłości i obiektywizmu. Duma narodowa każe obstawać zawsze tylko przy "naszym". Nie oszukujmy się - JP II to bohater Polski, nie katolicyzmu.
Sam osobiście ani nie jestem obywatelem Świata, ani dobrym katolikiem - przyznaję się do przywiązania do tej krainy, w której żyję. Ale trochę mi jednak osobiście wstyd za rodaków, że pod skórą mamy taką PiSowską skazę, która toczy w polskich żyłach moherowe ciciki. I dużo jeszcze czasu minąć musi - przynajmniej jedno pokolenie - żeby nasza chrześcijańska nienawiść wyginęła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz