Zmęczony

Już mi tęskno ...
Za nami tydzień jesiennej pogody. Zandale wylądowały już chyba na dobre w szafce z butami. Chłodne poranki, nie wiele lepsze dnie; co nieco deszczu uprzykrzającego i tak nienajlepsze nastroje pogodowe. Do tego tydzień w pracy obfitujący w zdarzenia o tyle nieprzyjemne, że mimo że nie zwalające z nóg, to jednak na finiszu wystawiający srogi rachunek. Czuję się zmęczony Tak za całokształt.
Pierwsze ciągnięcie nosem przez dzieciaki; jedno i drugie zaliczyło pierwsze śpiki. Nie jestem jeszcze na to mentalnie gotowy. Z drugiej strony - nigdy nie byłem. To stan rzeczy, który zawsze przywala mi tak, że czuję się jak po lewym sierpowym Joe'go Freziera. 
Podobno ma być jeszcze cieplej, lepiej ... No to ja bardzo poproszę.
Opalenizna, tak z trudem zdobyta, blednie. Ciepło z ciała też jakby ucieka. Trochę odzwyczaiłem się od dreszczy wstrząsających ciałem, jak po zanurzeniu się w wodach Bałtyku. Bardzo tego nie lubię.
Piwo też już jakby straciło smak. Właściwie z dnia na dzień popadło w niełaskę. Nawet te z wakacyjnym paszportem, które stoi pokornie w dalekim kącie kuchennej szafki.
Szkoła. Zaczęła się. Ze swoimi problemami, może banalnymi, ale modyfikującymi znacznie czasoprzestrzeń dnia. 
Goście. Z daleka. Jutro wyjeżdżają.
Rozmyślanie o najbliższej przyszłości ... Trudne.
Czuję się zmęczony ...