Diagnoza

To kiedyś musiało nastąpić…

„Proszę, niech Pan usiądzie. Niestety nie mam dobrych wieści. Diagnoza wydaje się być jednak … Nieee, nooo, bardzo proszę się uspokoić. Proszę mnie wysłuchać do końca. Otóż, diagnoza wydaje się być jednoznaczna. Biorąc pod uwagę objawy, które Pan opisał… Tak, to były… eeee … mam to: drętwienie rąk, dreszcze wstrząsające całym ciałem, uczucie kulenia się, krótki oddech … tak… jasne … Tak. Jeszcze jedno: Od kiedy Pan tak ma? Acha, od dzisiejszego poranka. Rozumiem. No dla mnie sprawa jest oczywista. Co więcej, uważam, że mamy do czynienia z poważnym przypadkiem. Czy przepiszę Panu jakieś leki? No nie za bardzo jest co. Może jakieś antydepresanty jedynie… Ale poczekajmy na to, jak rozwinie się sytuacje. Na razie zalecam leczenie objawowe: przede wszystkim sukcesywne, dokładne drapanie miejsc ze zmianami chorobowymi. Jako osłonę przy tej terapii, polecam rękawiczki; czapka lub głęboki kaptur na głowę, też nie zaszkodzi. Słucham? O co Pan pyta? Aaaa, no tak, nie powiedziałem co Pana dopadło. Otóż to nic innego, jak … ciężki przypadek jesieni z przymrozkami. 

Drapać, proszę Pana! Skrobać te szyby!”