Bóg napisałby mejla

Cud.
Cud mniemany.
Jeśli Bóg jest istotą skończenie idealną, a jego dzieci w naszej postaci są na podobieństwo Jego, to jak przekazywałby nam znaki? W postaci niezrozumiałych symboli, wywołując rozterki duszy i rozbudzając wątpliwości? Czy może darowałby sobie takie gierki i prosto z mostu wyłożyłby kawę na ławę? Hę? Czy w swojej skończonej mądrości byłby skłonny prowadzić podjazdowe gierki, podburzać serca i dusze, czy może ... "wysłałby mejla" z informacją? Nie nam śmiertlenikom osądzać boskie jestectwo, ale czyż nie byłoby zapaćkaniem doskonałości Najwyższej Istoty papraniem się w niedomówieniach i stawianie pod murem i zamuszanie do zastanawiania się nad własnym zdrowiem psychicznym? No bo po co? Bóg doskonale dobry nie dręczyłby swoich dzieci. Nie taka jest natura naszego Boga. 
Tylko tak ... bo... tylko tak.
Jakem człek słabej wiary.