I to nie z lenistwa, niestety.Zaczyna mi to tu, to tam coś dolegać, co sprawia, że nie mogę wybiec na trasę.
Po pierwsze, to od dłuższego czasu dolega mi lewe biodro, którego bolesność objawia się zwłaszcza właśnie w trakcie ruchu. Samo jakoś nie chce przejść, a pomocy z zewnątrz nie wołam na razie. Po drugie, pięta. WTF ? Boli. Boli i już. I podobnie ja w przypadku biodra, boleść nie ustaje mimo, że dni mijają.
Bardzo mnie to troską napawa, bo nie chciałbym jeszcze kończyć biegowego sezonu. To, że latoś wytrzymałem i tak długo, jak na mnie, nie wyczerpuje moich chęci jeszcze. Mam ich wręcz w nadmiarze. Szczególnie, że kolana tym razem nie mam wytrzaskane, a to właśnie one zawsze eliminowały mnie z zawodów.
Zasmakowałem w tym pomykaniu po asfaltowych ścieżkach i w stanie ducha, jaki generuje bosko czyste zmęczenie materiału. Wraz z litrami potu chyba wyłazi ze mnie całe toksyczne zło i frustracja dnia codziennego. Brakuje mi już tych cotygodniowych dwóch dawek katharsis.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz