Pośrodku

Pośrodku tygodnia melduję się posłusznie.
Dzień, jak co dzień. Tyle, że już w połowie tygodnia. A to wielce optymistyczna wiadomość :) Pozostaje doczłapać do końca, a warto się sprężyć, bo weekend zapowiada się całkiem interesująco. Ale żeby nie zapeszyć, to o tym na razie sza!
Tuśka zapisała się do dentysty. Pojechaliśmy do pani doktor osobiście, żeby pomalutku nastrajać się do właściwej wizyty. Prościej byłoby zadzwonić, ale pomyślałem, że jak Tuśka przekroczy próg gabinetu na razie "na sucho", to już to będzie jakaś bojowa próba. Pierwsza zaprawa za nami - z uśmiechem na ustach. Oj wiele bym dał, żeby choć w połowie tak dobrze było za dwa tygodnie, gdy będzie trzeba usiąść na fotelu. Po ostatnich przebojach, aż ciarki mnie przechodzą na myśl, że miałoby się to powtórzyć. Oby nie.
Wieczór. W TV Bond. Dzbanek świeżej gorącej herbaty z cytryną przyszykowany. Kąpiel - ostatni planowany element dnia. Skończę pisać te słowa i pomału czas gasić latarnie. W sumie  to naturalny porządek rzeczy. Jednak, jak zwykle szkoda mi tego kończącego się, i nieśpieszno mi do nowego, dnia. Dla mnie doba ma za mało godzin.